Dywany

Temat wymyślony przez Ginny ;)

Pokaż mi jaki masz dywan, a powiem ci kim jesteś. Myślę że ta zasada bardzo dobrze działa. Odwiedzamy nowego znajomego, wchodzimy do salonu a tam piękny dywan. Jest kudłaty, puszysty, mięciutki. W kwiaty, wymyślne wzory, we wszystkich kolorach tęczy. Od razu możemy wydedukować że ów znajomy ma ciekawy gust. Kolorową osobowość. Jest odważny - wszak wybrał bardzo oryginalny dywan. I w dodatku położył go w salonie - reprezentatywnym pokoju. Być może ma tysiąc pomysłów na minutę. Bujną wyobraźnię. Całkiem prawdopodobne jest, że nasz znajomy ma radosne usposobienie, czym zjednuje sobie ludzi.* Inny znajomy ma w swym salonie prosty dywan w geometryczne wzory, lub całkowicie gładki. Szorstki, krótko przystrzyżony, nie uginający się pod ciężarem naszych stóp. Co możemy wywnioskować o jego właścicielu? Na pewno posiada analityczny umysł. Dalsze wnioski nasuwają się same: brak mu fantazji. Jest zachowawczy, wybiera bezpieczne rozwiązania. Nie wychyla się przed szereg. Nie jestem typem artysty. Kieruje się bardziej rozumem niż sercem. Jest spokojną osobą, być może nawet nieśmiałą.**
Bo z przedmiotami jest jak z życiem. Jedni wolą wygodnie przemieszczać się z punktu A do B, (albo do którego chcą), stąpać lekko, czuć łaskotanie stóp, gdy chodzą. Czerpać z każdej chwili przyjemność. Inni wolą być bliżej ziemi. Dla tych drugich wygoda nie jest najważniejsza. Ważna jest praktyczność. Nie interesuje ich kolor, faktura ani wzór. Przedmiot służy im nie do zabawy, a do tego do czego został przeznaczony. Pilnie trzymają się zasad i nie odstępują od nich nawet na ćwierć kroku. Może nie mają wiele radości ale wiedzą że postępują słusznie.

Boże, z tematu o dywanach wyszła mi jakaś Holmesowska dedukcja xD Co ten Sherlock robi z ludźmi xD Jest środek serii, trzeba mi wybaczyć xD Ba, jesteśmy przed ostatnim przerażającym odcinkiem!

* Albo po prostu dostał ten dywan od kogoś w spadku, ktoś mu go oddał lub podarował.
** Jw. Ależ te dedukcje są mało wiarygodne!

Kosmos

Kosmos. Piękna rzecz. Taka niedościgniona i tajemnicza. Niby coraz bliżej a jednak wciąż nieskończenie daleko. Rozszerza się jak spodnie. Bardzo ładne spodnie, z mnóstwem ukrytych kieszeni. Sięgnęłoby się lecz ręka zbyt krótka. Gdyby tak zarzucić wędkę do jednej z kieszeni, ciekawe co by się złowiło. Pewnie coś świetlistego, powalającego pięknem i niezwykłością.
Taak, kosmiczna wędka. To byłoby przydatne narzędzie. Ktoś powinien taką skonstruować, dla dobra ludzkości. Kosmos na wędce pałętającej się w nicości niewiele skorzysta. My ludzie nie znaczymy wiele wobec kosmosu, za to dla nas wszechświat jest niemal wszystkim. Odpowiedzią. Lub raczej odpowiedziami. Pytania nie są do końca sformułowane. Ludzie wierzą że poznanie odpowiedzi pozwoli im ukształtować w pełni pytania.
Ludzie lubią przewracać wszystko do góry nogami. To leży w ich naturze. A Kosmos? Kosmos po prostu istnieje, niewzruszony wysiłkami rasy ludzkiej. Nawet nie spojrzy łaskawym okiem, tylko się rozszerza.

Witam, witam

Oh, coż za niespodziewana wizyta! Nie, nie przeszkadzasz, właśnie miałam zasiąść do herbatki. Może filiżanki? Upiekłam też ciasteczka *stawia ciasteczka na stoliku*. Eeee, po namyśle, może lepiej ich nie dotykaj *szybko usuwa ciasteczka z pola widzenia*, troszkę mi nie wyszły, haha...

Witam na moim blogu, jedyny czytelniku! Rozgość się. Nie obiecuję regularnych postów, jestem tym typem geniusza zła który nie umie trzymać się terminów i jest raczej... chaotyczny w swym działaniu *szeroki uśmiech* Nie piszę też długaśnych postów, więc elaboratów tu nie znajdziesz (chyba że trafi się temat który mnie naprawdę fascynuje, a musisz wiedzieć że wiele rzeczy mnie fascynuje, tak mają geniusze zła - łatwo się przyzwyczajają do pewnych rzeczy i popadają w obsesje, to taki bonus do bycia geniuszem. I do bycia złym). Niemniej, czasem zdarza się że jakaś mądra myśl wpadnie mi do głowy (tak, naprawdę).


Z chęcią jeszcze bym porozmawiała, ale muszę wypolerować królika, także pożegnam się.


Całuski,
Autorka